Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 2023/19276 E., 2025/5538 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

9. Hukuk Dairesi

2023/19276 E., 2025/5538 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/1223 E., 2023/1917 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 36. İş Mahkemesi

SAYISI : 2020/434 E., 2021/638 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının müvekkili Şirkette hemşire olarak 26.11.2014 tarihinde çalışmaya başladığını, 26.11.2018 tarihinde ise tüm özlük hakları kendisine ödenerek iş sözleşmesinin sonlandırıldığını, davalının işten ayrıldığı tarihteki son brüt ücretinin 2.232,73 TL olduğunu ancak davalının iş sözleşmesinin 8. madde hükmünü ihlal ederek işten ayrıldıktan hemen sonra...Diyaliz Merkezi .............. Şubesinde çalışmaya başladığını, müvekkili Şirketteki hastaları yeni çalışma yerinde tedaviye davet ettiği ve akabinde hastalarını yeni işyerinde tedavi etmek üzere yeni geçtiği işyerine aldığını, davalının bu sebeplerden dolayı müvekkili Şirketin ekonomik kaybına sebep olduğunu ileri sürerek rekabet sözleşmesine aykırılıktan kaynaklı cezai şart alacağı ile mahrum kalınan kazancının tespitini, 1.000,00 TL mahrum kalınan kazancın davalıdan tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın asliye ticaret mahkemesinde görülmesi gerektiğini, zamanaşımı def'inde bulunduklarını, müvekkilinin davacıya ihtarname çektiğini ancak zararının giderilmediğini, bu ihtarın üzerinden 15 ay geçtikten sonra huzurdaki davanın açıldığını, işbu davanın hukuka ve hakkaniyete aykırı olduğunu, Ankara il hudutları içerisinde 2 yıl boyunca rakip diyaliz merkezlerinde çalışmayacağına dair sözleşme hükmünün kişilik haklarına, çalışma özgürlüğüne ve anayasaya aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı Şirket her ne kadar dava dilekçesinde davalı işçinin hukuka aykırılık nedeniyle mahrum kalınan kazanç ve ayrıca cezai şart bedeli talep etmişse de dinlenen tanıklar, sunulan belgeler ve dosya içeriğine göre davalı işçinin, davacı Şirkete karşı kar mahrumiyeti veya zarar-ziyan verdiğine ilişkin bir delile rastlanmadığı, davacı Şirketin bu hususu ispatlayamadığı, her ne kadar cezai şart talep etmişse de davalı işçinin 2 yıl boyunca aynı il sınırları içerisinde çalışmaması yönünde sözleşme maddesinin; 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nda belirtilen çalışma ve sözleşme hürriyetine ilişkin maddesine aykırı olduğu gerekçeleriyle ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Sebepleri

Davacı vekili temyiz dilekçesinde;

1. Davalının iş sözleşmesinin 8. maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak rekabet yasağına aykırı davrandığı bu nedenle haksız rekabetten kaynaklı cezai şart alacağına hak kazandığını, Mahkemece verilen kararın eksik incelemeye dayalı olduğunu,

2. Mahrum kalınan kâra yönelik davada Mahkemece yeterince araştırma yapılmadığını, davalının eylemleri nedeniyle davacı Şirketin zarara uğradığını ileri sürmüştür.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Uyuşmazlık, rekabet yasağının ihlalinden kaynaklanan cezai şart ile mahrum kalınan kâr talepleri bakımından iş mahkemelerinin görevli olup olmadığına ilişkindir.

Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 13.06.2025 tarihli ve 2023/1 Esas, 2025/3 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ile 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 444 ila 447. maddeleri uyarınca rekabet yasağına aykırılık sebebiyle açılacak davalarda asliye ticaret mahkemelerinin görevli olduğuna karar verilmiştir. 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 45/3 hükmüne göre içtihadı birleştirme kararları, benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, dairelerini ve adliye mahkemelerini bağlar.

Şu hâlde davacının somut davadaki talepleri bakımından, bağlayıcı nitelikteki içtihadı birleştirme kararı gereği, asliye ticaret mahkemeleri görevli olduğundan kararın görev yönünden bozulması gerekmiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,

İlk Derece Mahkemesi kararının usulden BOZULMASINA,

Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,

Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 30.06.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.