Yargıtay 8. Hukuk Dairesi'nin 2024/5730 E., 2025/3442 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

8. Hukuk Dairesi

2024/5730 E., 2025/3442 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/141 E., 2024/1232 K.

KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddine

İLK DERECE MAHKEMESİ : İznik 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2017/97 E., 2022/354 K.

Taraflar arasındaki kullanım kadastrosuna itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, davanın kabulüne karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının, davalı Hazine vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Kullanım kadastrosu sonucunda, ............Mahallesi çalışma alanında bulunan, 121 ada 4 parsel sayılı 2.109,20 m² yüzölçümündeki taşınmaz ve ...... ada ...... parsel sayılı 2.586,21 m² yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesinde, "6831 sayılı Orman Kanunu'nun (6831 sayılı Kanun) 2/B maddesi gereğince orman sınırı dışına çıkarıldığı" belirtilerek, çalılık vasfıyla Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir.

Davacı ... ve arkadaşları vekili dava dilekçesinde özetle; .................Mahallesi 121 ada 4 ve 7 parsel sayılı taşınmazların müvekkilleri olan davacıların zilyetliğinde olduğunu, taşınmazların orman niteliğini kaybetmesi sebebiyle 6831 sayılı Kanun' un 2/B maddesi kapsamına alındığını, ancak taşınmaz üzerine 2/B maddesi şerhi verildiği halde davacıların zilyetliklerinin belirtilmediğini ve tarla vasfında olan taşınmazların çalılık vasfı ile tapu kaydına şerh edildiğini ileri sürerek, taşınmazların davacıların zilyetliğinde olduğunun tapuya şerh verilmesine ve taşınmazların çalılık olan niteliğinin tarla olarak düzeltilmesine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı Hazine vekili cevap dilekçesinde özetle; davaya Orman İdaresinin de dahil edilmesi gerektiğini, davaya konu taşınmazın evveliyatının orman olduğunu, ormanlar üzerinde zilyetlik ve mülkiyet iddiası bulunulamayacağını belirterek, davanın usulden ve esas yönünden reddi gerektiğini savunmuştur.

İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; "... dava konusu taşınmazların üzerinde 40-50 yaşlarında zeytin ağaçlarının bulunduğu, dava konusu taşınmazların uzun yıllardır davacıların babası, davacıların babasının vefatının ardından ise bizzat davacılar tarafından kullanıldığının anlaşıldığı ..." gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş; hükmün, davalı Hazine vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve iş bu karar davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve İlk Derece Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, davalı Hazine vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA,

Harçtan muaf oluğundan Hazineden harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 06.05.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.