Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 2021/17944 E., 2024/434 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

8. Ceza Dairesi

2021/17944 E., 2024/434 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2020/945 E. 2020/1254 K.

SUÇ : Halkın bir kesimini sosyal sınıf din mezhep cinsiyet, bölge farklılığına dayanarak alanen aşağılama

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 22.07.2019 tarihli iddianamesiyle sanığın halkın bir kesimini sosyal sınıf farklılığına dayanarak alanen aşağılama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.

2. Konya 15.Asliye Ceza Mahkemesinin 18.06.2020 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verilmiştir.

3.Konya 15.Asliye Ceza Mahkemesinin 18.06.2020 tarihli kararının Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf edilmesi üzerine Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 25.11.2020 tarihli kararıyla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Cumhuriyet savcısının temyiz isteği, sanığın atılı suçu işlediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

Dava konusu olay sanığın kişisel ... isimli sosyal medya hesabında "1-Bacım önce başını kapat, laiklik olmayan yerlerde kırbacı basarlar g.tüne başına, 2-En müslüman sizsiniz zaten, dini bi siz biliyosunuz! Şii de müslüman cahil teyzem benim, 3- Şerefsiz ak-it'ler... Kendi ülkesinde demokrasi yokken gelmiş yurtdışında evet propagandası yapamadığı için ağlar dururlar..."şeklinde yazılar yazmak suretiyle atılı suçu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE

5237 sayılı Kanun'un 216 ncı maddesinin ikinci fıkrasında yer alan düzenleme ile kamu barışını korumak amacıyla halkın sosyal sınıf, ırk, din, mezhep, cinsiyet veya bölge bakımından farklı bir kesiminin alenen aşağılanması suç sayılmıştır.

Madde gerekçesinde de belirtildiği üzere; bu suçun oluşabilmesi için halkın bir kesimini oluşturan gayrimuayyen sayıdaki kişilerin sosyal sınıf, ırk, din, mezhep, cinsiyet veya bölge farklılığına dayanarak aşağılanması, tahkir edilmesi gerekir.

Somut olayda; sanığın kişisel sosyal medya hesabında yazdığı, olay ve olgular bölümünde yer verilen ifadelerin, bir siyasi parti ve seçmenine yönelik olduğu, siyasi parti ve oy veren seçmen kitlesinin suç tipinde yer verilen "sosyal sınıf" kategorisinde yer almadığı, bu nedenle normda belirtilen "halkın sosyal sınıf veya bölge bakımından farklı bir kesimi" içerisinde kabul edilemeyeceği, bu haliyle açıklanan sözlerin atılı suçun unsurlarını oluşturmayacağı anlaşılmıştır. "Şii de Müslüman benim cahil teyzem" şeklindeki ifadelerin ise, bir TV kanalının internet sitesindeki bir haber üzerine yapılan paylaşıma yorum niteliğinde olduğu ve somut bir kişiye yönelik bulunduğu nazara alındığında atılı suçu oluşturmayacağı gözetilmelidir. Açıklanan nedenlerle, sanığın atılı suçtan beraatine ve bu karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi hukuka uygun bulunmuş; Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görülmemiştir.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 25.11.2020 tarihli kararında Cumhuriyet savcısınca öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Konya 15.Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.01.2024 tarihinde karar verildi.