Yargıtay 7. Ceza Dairesi’nin 2014/32457 E., 2014/21699 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

7. Ceza Dairesi

2014/32457 E., 2014/21699 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : K.Y.B. - 2014/364613

İzmir Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü D.. M..'ın, izin bitim tarihi olan 20/10/2013 günü saat 10:00'da dönmesi gerekirken 10;47'de girip yapmak suretiyle, özel izinden zamanında dönmemesinden dolayı 1 gün süreyle hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 25/10/2013 tarihli ve 2013/1636 sayılı kararı ile söz konusu eylem nedeniyle hükümlünün kapalı cezaevine iade edilmesine ilişkin anılan Ceza İnfaz Kurumu İşyurdu Yönetim Kurulu Başkanlığının 25/10/2013 tarihli ve 2013/94 sayılı kararlarının onanmasına dair Karşıyaka İnfaz Hâkimliğinin 19/11/2013 tarihli ve 2013/2318-2425 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/11/2013 tarihli ve 2013/3175 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 27.10.2014 gün ve 63485 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.11.2014 gün ve KYB. 2014-364613 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.

Mezkür ihbarnamede;

Dosya kapsamına göre, suç tarihinde açık ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan D.. M.., 14/10/2013 tarihinde başlayan 6 günlük izin süresinin bittiği günün teslim olma saatinden 47 dakikalık bir gecikme ile cezaevine giriş yapması nedeniyle cezaevi görevlilerince tutulan tutanak üzerine hücreye koyma cezası ile cezalandırılarak kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmiş ise de; hükümlünün çocuğunun hasta olması nedeniyle eve uğradığı ve seyahatinde aksiliklerle karşılaştığı yönündeki beyanların itibar edilerek 47 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi gerektiği kaldı ki hükümlüye verilen 08/10/2013 tarihli ve 2013/1648 izin defteri sıra nolu izin belgelerinde hükümlünün sadece teslim olması gerektiği tarihin 20/10/2013 olarak yazıldığı ve herhangi bir saat dilimine yer verilmediğinin de anlaşılması karşısında itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/11/2013 tarihli ve 2013/3175 değişik iş sayılı kararının CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükümlüye verilen disiplin cezasının kaldırılmasına, 22.12.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.