Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 2011/21615 E., 2014/5426 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

6. Ceza Dairesi

2011/21615 E., 2014/5426 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2009/79891

MAHKEMESİ : İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesi (Kapatılan Fatih 3. Asliye Ceza Mahkemesi

TARİHİ : 25/03/2008

NUMARASI : 2007/508 (E) ve 2008/221 (K)

SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğinin kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Olay günü ve saatinde aldığı alkolün etkisi ile İSTANBUL/Fatih, Arpaemini Mahallesi, Vatan Caddesi üzerindeki Migros Otoparkının yanındaki parkta sızıp kalan yakınan R.. T..’u gören sanık M.. Ö.. ile temyiz dışı diğer sanık arkadaşları S.. K.. ve M.. D..’ın, yakınanın yanına yaklaşıp, pantolonunun cebinde bulunan cüzdanını ve kemerine takılı olan Nokai 3310 marka cep telefonunu aldıktan sonra, cep telefonunun sanık M.. Ö..'ün elinde, cüzdanın ise, sanık M.. D..'ın elinde olduğu halde, olay yerine 200-250 metre uzaklıktaki bir yerde yürürlerken durumlarından şüphelenen polis memurları tarafından yakalandıklarının anlaşılması karşısında;

1-Park yerinde uyumakta olan yakınanın pantolonundan cüzdanını ve cep telefonunu çalan sanıklarının eyleminin, yakınanın eylem sırasında uyumakta

olmasının “kişinin malını koruyamayacak durumda olması” hali olarak kabul edilemeyeceği ve sübut bulan hırsızlık suçunun 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, anılan Yasanın 142/2-a maddesi ile hüküm kurulması,

2-11/06/2007 tarihli yakalama tutanağının içeriğine ve duruşmada dinlenen tutanak düzenleyici polis memurlarının beyanlarına göre; sanıkların hırsızlık suçunu işledikten sonra olay yerinden en az 200-250 metre uzaklıkta yürüdükleri esnada önleme aramasına istinaden şüphe üzerine yakalandıklarının anlaşılması karşısında hırsızlık suçunun tamamlanmış olduğu gözetilmeksizin, kalkışma aşamasında kaldığından bahisle sanığın cezasından 5237 sayılı TCK'nın 35/2. maddesi uyarınca indirim uygulanması,

3- Sanığın, diğer temyiz dışı sanıklarla birlikte yakınana karşı hırsızlık suçunu işledikten sonra, kolluk görevlilerince şüphe üzerine sokakta yürürlerken yakalandıklarında; yakınana ait suça konu şeylerden cep telefonunun, sanık M.. Ö..’ün elinde, cüzdanın da diğer sanık M.. D..’ın elinde bulunması üzerine kendilerine sorulduğunda; yakınanın henüz başvurusu yokken, suça konu şeyleri nereden ve nasıl çaldıklarını söyleyip, halen uyumakta olan yakınanın yerini gösterdiklerinin ve bu şekilde içinde banka kartları ve kimliklerin bulunduğu cüzdan ile cep telefonunun yakınana teslimini sağladıkları, ancak yakınanın beyanına göre cüzdanı içerisinde bulunan 25-30 TL parasının ise iade edilmemesi nedeniyle sanıkların kısmi iadede bulundukları, yakınanın da şikayetçi olmadığını bildirmesi karşısında; yakınana kısmi iadeye rıza gösterip göstermediği sorularak sonucuna göre 5237 sayılı Yasanın 168. maddesiyle uygulama yapılıp yapılmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,

4-) Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/3. maddesi gereğince kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,

5-) 5271 sayılı CMK’nın 232/7. maddesine aykırı olacak şekilde gerekçeli kararın, mahkeme mührü ile mühürlenmemesi,

6-) Kabule göre de; hırsızlık suçundan, temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde eylemin kalkışma aşamasında kaldığı gerekçesiyle 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesiyle yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeden, en alt hadden indirim yapılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. Ö.. savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozmanın 5230 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 325. maddesi uyarınca hükmü temyiz etmeyen diğer sanık M.. D..'a da sirayetine ve aynı Yasanın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış haklarının korunmasına, 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.