Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 2021/36393 E., 2024/13149 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

4. Ceza Dairesi

2021/36393 E., 2024/13149 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇ : Hakaret

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Yapılan ön inceleme neticesinde, sanık hakkında kurulan hükmün temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan başvuru üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafiinin temyiz istemi; müvekkilinin atılı suçu işlemediğine, bilgisayarının açık olması nedeniyle başka kişilerce paylaşımın yapılmış olabileceğine, şüpheden sanığın yararlanması gerektiğine, diğer taraftan katılanın görevi nedeniyle bu yöndeki eleştirilere katlanma yükümlülüğünün bulunduğuna, sözlerin eleştiri niteliğinde bulunulduğunun kabulünün gerektiğine, bu nedenlerle hükmün bozulması talebine yöneliktir.

III. GEREKÇE

Sanığın savunmaları ile Facebook sayfasına ait çıktı örneğine göre sanığın atılı suçu işlediği yönünde Mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

Ancak,

1. Sanığın Facebook isimli sosyal paylaşım sayfasında katılana hitaben sözler yazdığı olayda, Facebook sayfasının herkese açık olup olmadığı, yazıların herkes tarafından görülme olanağı olup olmadığı tespit edildikten sonra, aleniyet unsurunun gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenip sonucuna göre 5237 sayılı Kanun’un 125. maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,

2. Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın denetim süresi içerisinde temyize konu suçun işlenmemesi karşısında; yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak takdiri indirim uygulanan ve bir daha suç işlemeyeceği kanaatine varılarak hapis cezası ertelenen sanık hakkında, "Daha önceden deneme süresi geçmiş olsa bile CMK'nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına'' şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,

Nedenleriyle karar hukuka aykırı görülmüştür.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5271 sayılı Kanun'un 302/2. maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5271 sayılı Kanun'un 307. maddesinin beşinci fıkrası uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun'un 304. maddesi uyarınca Ankara 46. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.10.2024 tarihinde karar verildi.