Yargıtay 12. Ceza Dairesi'nin 2023/3042 E., 2025/5538 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

12. Ceza Dairesi

2023/3042 E., 2025/5538 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/657 E., 2022/3316 K.
SUÇ : Özel hayatın gizliliğini ihlal
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun kabulü ile; İlk derece mahkemesi kararı kaldırılarak kurulan mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun (5271 sayılı Kanun) 298/1. maddesindeki temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, işin esasına geçildi, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İlk Derece Mahkemesince, sanık hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan 5271 sayılı Kanunun 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiş, kararın istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kabulü ile; sanık hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun (5237 sayılı Kanun) 134/2, 43/1, 62/1, 53 ve 58. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması kararı verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, eksik araştırma yapıldığı, soyut iddia dışında delil olmadığı, kabule göre ise alt sınırdan uzaklaşılarak hakkaniyet ölçülerine uymayacak şekilde fazla ceza verildiği ve hükmün lehe bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesince, dosyada mevcut belge ve bilgiler, soruşturma ve kovuşturma evrelerinde alınan beyanlarla birlikte dikkate alınarak yapılan değerlendirmede; sanık ile katılanın evlilik dışı yaşamış oldukları ilişkiyi sanığın kaydederek katılanın akraba ve tanıdıklarına gönderdiğine yönelik soyut iddialar dışında delil bulunmadığı gerekçesi ile sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesinin kararı kaldırılarak ilk derece mahkemesince katılanın sanıktan habersiz görüşmüş olduğu tanık ...'ın anlatımına itibar edilmediği ve diğer tanıkların dinlenilmesinden vazgeçilmesine karar verildiği, bu tanıklardan katılanın eski eşi olan ve sanık ile arasında bir husumet bulunmayan ...'ın da kendi kullanmış olduğu cep telefonu numarasına katılanın cinsel ilişkiye girdiği anlara ilişkin görüntülerin gönderilmiş olduğunu beyan ettiği, bu suretle sanığa atılı suçun sabit olduğu gerekçesiyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 134/2. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan cezalandırılmalarına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE VE KARAR
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanunun 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5237 sayılı Kanunun 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca Denizli 16. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.06.2025 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.