Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 2025/1344 E., 2025/9251 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

10. Hukuk Dairesi

2025/1344 E., 2025/9251 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/1472 E., 2024/2750 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 3. İş Mahkemesi

SAYISI : 2022/29 E., 2023/153 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı ve fer'i müdahil Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi ... tarafından hazırlanan rapor dinlenildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı apartman yöneticiliği bünyesinde 16.11.1998 tarihinden 01.05.2021 tarihine kadar kapıcı/apartman görevlisi olarak aralıksız çalıştığını, çalışmasını sürdürmekte iken 18.06.2015 tarihinde işten çıkış bildirimi yapıldığını, 18.06.2015 tarihinden 01.05.2021 tarihleri arasında sigorta bildiriminde bulunulmadığını, zor durumda olması nedeniyle çalışmaya devam ettiğini, ücret ödemelerinin asgari ücretin altında, düzensiz ve eksik bir şekilde elden yapıldığını, iş akdini 01.05.2021 tarihinde ücret alacaklarını alamaması ve sigortasız çalıştırılması nedeniyle haklı olarak feshettiğini, işten ayrılış tarihi itibariyle apartmanın temizlik işlerinin bir firmaya gördürülmeye başlandığı beyanla; 18.06.2015-01.05.2021 tarihleri arasında tam süreli çalıştığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı ... Apartman Yöneticiliği çekili cevap dilekçesinde; davacının 16.11.1998 ile 18.06.2015 arasında binada apartman görevlisi olarak tam zamanlı çalıştığını, tam zamanlı çalışmayı gerektirecek bir iş yükünün bulunmaması sebebiyle iş sözleşmesinin 18.06.2015 tarihinde son verildiğini, kıdem tazminatı ve izinlerine karşılık 28.000 TL ödeme yapılarak çıkışının yapıldığını, iş akdi sona erdikten sonra ailesinin mağdur olmaması için ev bulana kadar kapıcı dairesinde kalmasına izin verildiğini, sonrasında da apartmanın çöplerinin alınmasını, haftada bir temizliğin yapılması konusunda anlaşıldığını, tanık beyanlarından anlaşılacağı üzere davacının 18.06.2015 tarihinden sonra aynı mahallede birçok apartmanda da çalışmaya başladığını, .. Apartmanda hala çalışmasını sürdürdüğü, 13 daireden oluşan, kazan dairesi bile bulunmayan bir apartmanda tam zamanlı olarak çalışıldığı iddiasının haksız kazanç sağlamaya yönelik olduğu beyanla, açılmış davanın reddini talep etmiştir.

Fer'i müdahil ... beyan dilekçesinde; davanın reddini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile "Davacının davasının kısmen kabulü ile

1-Davacı ...'nin davalı ... yöneticiliğine ait işyerinde 19.06.2015-01.05.2021 tarihleri arasında günde 2 saat, ayda 8 gün olmak üzere toplam 563 gün hizmet akdine dayalı apartman görevlisi olarak çalıştığının tespitine" karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf ve fer'i müdahil Kurum vekilleri tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Sebepleri

Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirterek temyiz talebinde bulunmuştur.

Fer'i müdahil Kurum vekili temyiz dilekçesinde özetle, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirterek temyiz talebinde bulunmuştur.

B. Değerlendirme ve Sonuç

Uyuşmazlık, hizmet tespiti istemine ilişkindir.

Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı ve fer'i müdahil Kurum vekillerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370. maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden ilgiliden alınmasına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

29.05.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.