Yargıtay 1. Hukuk Dairesi'nin 2015/2730 E., 2016/5013 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

1. Hukuk Dairesi

2015/2730 E., 2016/5013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...'ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.

Davacı vekili, ... ilçesinde kain 15, 16, 17, 20, 21, 22, 24 ve 25 parsel sayılı taşınmazların davalılar ve dava dışı kişiler ile birlikte müvekkillerine muris ....'den intikal ettiğini,, davalıların, murisin ölüm tarihi olan 21/10/1995 tarihinden beri çekişmeli taşınmazları tek başlarına kullandıklarını ve müvekkillerinin kullanımına engel olduklarını ileri sürerek 21/10/1995 tarihinden dava tarihine kadar olan dönem için her bir müvekkil için ayrı ayrı 1.040,00 TL ecrimisilin dönem sonu itibariyle işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınmasını istemiş, 18/12/2013 havale tarihli dilekçesi ile her bir müvekkil için isteğini 34.179,13 TL'ye ıslah etmiştir.

Davalılar, davaya cevap vermemiş, yargılama aşamasında davalılar vekili 06/03/2014 havale tarihli dilekçesi ile; ecrimisil isteğinin zamanaşımına uğradığını, ancak dava tarihinden geriye dönük 5 yıl için ecrimisil istenebileceğini, ayrıca dava konusu taşınmazların 2007 tarihinde tesis kadastrosu ile taraflar adına tescil edildiğini, bu tarihten önce taşınmazları kimin kullandığının belli olmaması nedeniyle ecrimisil istenemeyeceğini bildirip davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, semere getiren yerlerden olan 15, 16, 20, 24 ve 25 parsel sayılı fındık bahçesi vasfındaki taşınmazlar ile 17, 20, 21 ve 22 parsel sayılı taşınmazların fındıklık olarak kullanılan bölümlerine ilişkin dava tarihinden geriye dönük 5 yıllık dönem için ecrimisil isteğinin kabulüne, 22 sayılı parselin tarla olarak kullanılan 2000 m2 lik alanı ile 17, 20 ve 21 sayılı parseller üzerinde bulunan meskenlere yönelik ecrimisil talebinin ise intifadan men şartının gerçekleşmediği gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.

Dosya içeriği ve toplanan deliller ile çekişme konu taşınmazların taraflar ile dava dışı kişiler adına kayıtlı olduğu, bir kısım taşınmazların semere getiren fındık bahçesi, bir kısım taşınmazların bir bölümünün ev veya tarla bir kısmının ise fındık bahçesi olduğu saptanmak gelir getirmeyen bölümler bakımından intifadan men koşulunun oluşmadığı gözetilmek suretiyle yazılı şekilde karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.

Ne var ki, 25/05/1938 tarih ve 29/10 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca ecrimisil istekleri 5 yıllık zamanaşımı süresine tabidir.

Somut olayda, davalı taraf süresinde zamanaşımı itirazında bulunmamıştır.

Hâl böyle olunca, davalıların süresinde zamanaşımı itirazında bulunmadıkları gözetilerek, istek de nazara alınmak suretiyle belirlenecek ecrimisile hükmedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru değildir.

Kabule göre de, harcı tamamlanan ve hüküm altına alınan miktar üzerinden davacılar lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmesi de isabetsizdir.

Davacılar vekilinin temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.