Yargıtay 1. Ceza Dairesi’nin 2020/5102 E., 2021/4599 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

1. Ceza Dairesi

2020/5102 E., 2021/4599 K.

"İçtihat Metni"

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Dolandırıcılık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçlarından Elazığ Kampüs Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ...'ın, infaz kurumuna uyuşturucu ilaç veya madde sokmak eylemi nedeniyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 44/3-g maddesi uyarınca 11 gün hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 27/09/2019 tarihli ve 2019/297 sayılı kararının onaylanmasına ilişkin Elazığ İnfaz Hâkimliğinin 07/11/2019 tarihli ve 2019/2780 esas, 2019/2902 sayılı kararının itiraz edilmeksizin 19/11/2019 tarihinde kesinleşmesini takiben, hükümlünün anılan disiplin soruşturması nedeniyle tedbiren kapalı ceza infaz kurumuna gönderildiği 21/09/2019 tarihi ile disiplin cezasının infazına başlandığı 26/12/2019 tarihi arasındaki süreye ilişkin disiplin cezasının yasal kaldırma tarihinin geriye çekilmesi talebinin reddine ilişkin Elazığ T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 09/01/2020 tarihli ve 2020/139 sayılı kararına karşı hükümlü tarafından yapılan itirazın kabulü ile söz konusu disiplin cezasının kesinleşme tarihi olan 19/11/2019 tarihinden itibaren infazına başlanmış sayılmasına ve 30/11/2019 tarihinde tamamlanmış sayılmasına ilişkin Elazığ İnfaz Hâkimliğinin 23/01/2020 tarihli ve 2020/138 esas, 2020/185 sayılı kararına karşı hükümlü tarafından, 21/09/2019-19/11/2019 tarihleri arasındaki süreye ilişkin de yasal kaldırma tarihinin geriye çekilmesi gerektiğinden bahisle yapılan itirazın reddine yönelik mercii Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/02/2020 tarihli ve 2020/130 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Dosya kapsamına göre, hükümlünün 01/10/2019, 14/10/2019 ve 16/10/2019 tarihli dilekçeleri ile anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 27/09/2019 tarihli kararına karşı itiraz etmediğini ve anılan disiplin cezasının onanmasını talep ettiği, Elazığ İnfaz Hâkimliğinin 07/11/2019 tarihli ve 2019/2780 esas, 2019/2902 sayılı kararı ile bahse konu disiplin cezasının onanmasına karar verildiği ve anılan kararın 19/11/2019 tarihinde kesinleştirildiği, söz konusu disiplin cezasının 26/12/2019 ile 06/01/2020 tarihleri arasında infaz edildiği, hükümlünün tedbiren kapalı ceza infaz kurumuna gönderildiği 21/09/2019 tarihi ile disiplin cezasının infazına başlandığı 26/12/2019 tarihi arasındaki süreye ilişkin disiplin cezasının yasal kaldırma tarihinin geriye çekilmesi talebinde bulunması üzerine, Elazığ İnfaz Hâkimliğinin 23/01/2020 tarihli kararı ile söz konusu disiplin cezasının kesinleşme tarihi olan 19/11/2019 tarihinden itibaren infazına başlanmış sayılmasına ve 30/11/2019 tarihinde tamamlanmış sayılmasına karar verildiği anlaşılmış ise de; hükümlünün henüz 15 günlük yasal şikayet süresi dolmadan söz konusu disiplin cezasına karşı itiraz etmediğini ve cezanın onaylanmasını istediğine ilişkin ilk dilekçesini 01/10/2019 tarihinde vermiş olmasına rağmen disiplin cezasının onanmasına ilişkin kararın ancak 07/11/2019 tarihinde verilebildiği, bununla birlikte anılan kararın kesin nitelikte olmasına rağmen itiraza tabi olarak verildiği ve 19/11/2019 tarihinde kesinleştirme işleminin yapıldığı nazara alındığında,

Benzer bir olaya ilişkin olarak Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 10/02/2012 tarihli ve 2012/16893 esas, 2012/18285 karar sayılı ile Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 03/07/2013 tarihli ve 2013/19717 esas, 2013/27839 karar sayılı ilâmlarında, hükümlünün disiplin cezasının infazının kendisinden kaynaklanmayan bir kusur nedeniyle gecikmesi hâlinde bu durumun hükümlünün aleyhine yorumlanamayacağı şeklinde belirtilmesi karşısında, hükümlü hakkındaki disiplin cezasının geç infaz edilmesinin aleyhe yorumlanamayacağı, disiplin cezasının yasal kaldırma tarihinin disiplin cezasının onanmasının talep edildiği 01/10/2019 tarihi dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu husus dikkate alınarak kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27/10/2020 gün ve 94660652-105-23-10565-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/02/2020 tarihli ve 2020/130 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.