Hukuk Genel Kurulu’nun 2025/54 E., 2025/182 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

Hukuk Genel Kurulu

2025/54 E., 2025/182 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Yargıtay 2. Hukuk Dairesi (İlk Derece Mahkemesi Sıfatıyla)

SAYISI : 2024/6 E., 2024/15 K.

1.Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 2. Hukuk Dairesince davanın reddine karar verilmiştir.

2. Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

3. Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği düşünüldü:

I. YARGILAMA SÜRECİ

Davacı İstemi

4. Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 05.03.2015 tarihinde kesinleşen karar ile eski eşinden boşandığını, hemen akabinde eşi tarafından mal rejimi nedeniyle 100.000,00 TL bedel gösterilerek belirsiz alacak davası açıldığını ve tedbir talebinde bulunulduğunu, Bakırköy 8. Aile Mahkemesince 07.01.2015 tarihli tensip zaptı düzenlenerek, müvekkili adına kayıtlı ve İstanbul’da bulunan altı ayrı taşınmaz üzerine tedbir konulduğunu, tedbirin hâlen devam ettiğini, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporunda müvekkili adına kayıtlı taşınmazların toplam değerinin 8.375.000,00 TL olarak belirlendiğini, davacının muhtemel alacağının ise 5.900.000,00 TL olarak tespit edildiğini, buna karşın yedi kez dilekçe ile olmak üzere çeşitli defalar talep edildiği hâlde ölçüsüz olan tedbirin kaldırılmadığını, müvekkilinin işlerinin durma noktasına geldiğini, kredi borçlarını ödeyemediğini, davacının mülkiyet hakkının bizzat ilgili mahkeme hâkimi tarafından ihlâl edildiğini, yargılamada 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 46/1(a),(c) ve (e) fıkralarına açıkça aykırı kararlar verildiğini ileri sürerek, uzun süreden beri devam eden ihtiyatî tedbir nedeniyle müvekkilinin uğramış olduğu zararlara karşılık gelmek üzere fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 25.000,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı Cevabı

5. Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; davanın zamanaşımı süresi içerisinde açılmadığı gibi yargılama henüz sonuçlanmadan dava açılmasında hukuki yarar da bulunmadığını, iddia edilen zarar ile yargılama faaliyeti arasında illiyet bağı olmadığını, 6100 sayılı Kunun’un 46. maddesinde sınırlı sayıda belirtilen sorumluluk şartlarının oluşmadığını bu nedenle davanın reddi ile aynı Kanun’un 49. maddesi gereğince davacının disiplin para cezasına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.

Özel Daire Kararı

6. Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 01.10.2024 tarihli ve 2024/6 E., 2024/15 K. sayılı kararı ile;

“…Dava, fazlaya ilişkin talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydı ile ...46.maddesi gereğince 25.000 TL. tazminat talebinden ibarettir.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 46/1 maddesinde; hakimlerin yargılama faaliyetinden dolayı Devlet aleyhine tazminat davası açılabileceği vurgulandıktan sonra, dava sebepleri;

Kayırma veya taraf tutma yahut taraflardan birine olan kin veya düşmanlık sebebiyle hukuka aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması, sağlanan veya vaat edilen bir menfaat sebebiyle kanuna aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması, farklı bir anlam yüklenmeyecek kadar açık ve kesin bir kanun hükmüne aykırı karar veya hüküm verilmiş olması, duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm verilmiş olması, duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözü hüküm ya da karara etkili olacak şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması, hakkın yerine getirilmesinden kaçınılmış olması şeklinde tahdidi olarak gösterilmiştir.

Somut olayda, HMK. nun 46.maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisinin mevcut olmadığı sonuç ve kanısına varılarak davanın reddine ve ...49 maddesi gereğince takdiren 2.500 TL disiplin para cezasına karar vermek gerekmiştir.

H Ü K Ü M: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;

Davanın REDDİNE,

...49 maddesi gereğince takdiren 2.500 TL disiplin para cezasının davacıdan alınmasına,

Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10. maddesinin 3 numaralı bendi gereğince 32.000,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınıp kendisini vekil ile temsil eden Maliye Hazinesine verilmesine,

Harçlar peşin alındığından ayrıca harç alınmasına yer olmadığına ve yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,…” karar verilmiştir.

Kararın Temyizi

7. Özel Daire kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

II.GEREKÇE

8. Dava, 6100 sayılı Kanun’un 46. maddesine dayalı tazminat istemine ilişkindir.

9. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46. maddesinde sorumluluk nedenleri sınırlı olarak sayılmıştır. Anılan maddede “(1) Hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı aşağıdaki sebeplere dayanılarak Devlet aleyhine tazminat davası açılabilir:

a) Kayırma veya taraf tutma yahut taraflardan birine olan kin veya düşmanlık sebebiyle hukuka aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.

b) Sağlanan veya vaat edilen bir menfaat sebebiyle kanuna aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.

c) Farklı bir anlam yüklenemeyecek kadar açık ve kesin bir kanun hükmüne aykırı karar veya hüküm verilmiş olması.

ç) Duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm verilmiş olması.

d) Duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözün hüküm ya da karara etkili olacak şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması.

e) Hakkın yerine getirilmesinden kaçınılmış olması” düzenlemesi bulunmaktadır.

10. Somut olayda 6100 sayılı Kanun’un 46. maddesinde sınırlı sayıda belirtilen sorumluluk sebeplerinden hiçbiri bulunmadığından ve hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı tazminat şartları oluşmadığından Özel Dairece davanın reddine karar verilmesi yerindedir.

11. Hâl böyle olunca, yapılan açıklamalara, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, Daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.

III. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın ONANMASINA,

Harç peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına,

26.03.2025 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.