Hukuk Genel Kurulu'nun 2024/805 E., 2024/589 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

Hukuk Genel Kurulu

2024/805 E., 2024/589 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

SAYISI : 2024/237 E., 2024/484 K.

1. Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kayseri 9. Aile Mahkemesinin 2021/990 Esas ve 2021/934 Karar sayılı dosyasında verilen 10.10.2022 tarihli ek kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 22.11.2023 tarihli ve 2023/2584 Esas, 2023/5532 Karar sayılı kararı ile bozulmuş, İlk Derece Mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonucunda önceki kararda direnilmiştir.

2. Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonrasında gereği düşünüldü:

3. Yukarıda esas ve karar numarası belirtilen bozma kararı üzerine mahkemesince verilen direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

4. Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 297 nci maddesinde belirtilmiştir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.

5. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 294 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında ise “Hükmün tefhimi herhalde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur” hükmüne yer verilmiştir.

6. Ayrıca, bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini yitirdiğinden ona atıf suretiyle hüküm tesisinin yukarıda açıklanan kurallara uygun düşmeyeceği de aşikârdır.

7. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 07.03.2019 tarihli ve 2019/13-113 Esas, 2019/248 Karar; 04.02.2021 tarihli ve 2021/4-100 Esas, 2021/41 Karar; 31.01.2024 tarihli ve 2023/1-43 Esas, 2024/68 Karar sayılı kararları da aynı yöndedir.

8. Somut olaya gelince; direnmeye esas kısa karar ve gerekçeli kararda sadece “1-Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 2023/2584 Esas 2023/5532 karar sayılı bozma ilamına direnilmesine” denilmekle yetinilmiş, mahkemece usule uygun karar oluşturulmamış, dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı niteliklere haiz kısa ve gerekçeli karar kurulmamıştır.

9. Bu durumda, yukarıda açıklanan ilkeler çerçevesinde usulün öngördüğü anlamda oluşturulmuş bir hüküm bulunmadığı gibi direnme kararlarını denetleyen Hukuk Genel Kurulu tarafından incelenebilecek nitelikte teknik anlamda bir direnme hükmü de bulunmadığı her türlü duraksamadan uzaktır.

10. O hâlde mahkemece yapılacak iş; dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında belirtildiği, açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı niteliklere haiz kısa karar ve buna uygun gerekçeli karar oluşturulmasıdır.

11. Mahkemenin, yukarıda ayrıntılarıyla açıklanan biçimde usulün öngördüğü niteliklere haiz bulunmayan kararı usule uygun değildir.

12. Direnme kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.

KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Direnme kararının yukarıda gösterilen usuli nedenden dolayı BOZULMASINA,

Bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına,

İstek hâlinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,

27.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.