Hukuk Genel Kurulu'nun 2024/736 E., 2025/515 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

Hukuk Genel Kurulu

2024/736 E., 2025/515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

SAYISI : 2023/728 E., 2024/40 K.

1. Taraflar arasındaki Kurum işleminin iptali ve tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Yalova İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 04.07.2022 tarihli ve 2021/290 Esas, 2022/433 Karar sayılı karar davalı Kurum tarafından istinaf edilmesi üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 13.01.2023 tarihli ve 2022/1370 Esas, 2023/99 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 30.03.2023 tarihli ve 2023/2901 Esas, 2023/3434 Karar sayılı kararı ile bozulmuştur. İlk Derece Mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonucunda önceki kararda direnilmiştir.

2. Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonrasında gereği düşünüldü:

3. Yukarıda esas ve karar numarası belirtilen bozma kararı üzerine mahkemece verilen direnme kararı davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.

4. Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 297. maddesinde belirtilmiştir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.

5. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 294. maddesinin 3. fıkrasında ise “Hükmün tefhimi herhalde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur.” hükmüne yer verilmiştir.

6. Ayrıca bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini yitirdiğinden ona atıf suretiyle hüküm tesisinin yukarıda açıklanan kurallara uygun düşmeyeceği de aşikârdır.

7. Nitekim Yargıtayın yerleşmiş içtihatları da bu yöndedir (Hukuk Genel Kurulunun 25.06.2025 tarihli ve 2025/3-397 Esas, 2025/403 Karar; 21.05.2025 tarihli ve 2025/8-189 Esas, 2025/346 Karar; 25.01.2022 tarihli ve 2021/11-976 Esas, 2022/39 Karar; 04.02.2021 tarihli ve 2021/4-100 Esas, 2021/41 Karar sayılı kararları).

8. Somut olayda direnme kararına esas gerekçeli kararın hüküm kısmı usulüne uygun olmasına rağmen, kısa kararda yukarıda açıklanan mevzuata uygun hüküm fıkrası oluşturulmamış, kısa kararda önceki karara atıf yapılarak sadece; "Mahkememizce verilen 04/07/2022 tarih 2021/290-2022/433 EK sayılı kararımızda ısrar edilmesine," denilmekle yetinilmiş, dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı nitelikleri haiz kısa karar kurulmamıştır.

9. Bu durumda, yukarıda açıklanan ilkeler çerçevesinde usulün öngördüğü anlamda oluşturulmuş bir hüküm bulunmadığı gibi direnme kararlarını denetleyen Hukuk Genel Kurulu tarafından incelenebilecek nitelikte bir direnme kararının da bulunmadığı her türlü duraksamadan uzaktır.

10. O hâlde, mahkemece yapılacak iş; dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında belirtildiği, açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı nitelikleri haiz kısa karar ve buna uygun gerekçeli karar ve hüküm fıkrası oluşturulmasıdır.

11. Bu nedenle direnme kararının bozulması gerekmiştir.

KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Direnme kararının yukarıda gösterilen usulî nedenden dolayı BOZULMASINA,

Bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,

10.09.2025 tarihinde oy birliğiyle ve kesin olarak karar verildi.