Hukuk Genel Kurulu'nun 2024/530 E., 2024/728 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

Hukuk Genel Kurulu

2024/530 E., 2024/728 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Yargıtay 2. Hukuk Dairesi (İlk Derece Mahkemesi Sıfatıyla)

SAYISI : 2023/10 E., 2024/6 K.

KARAR : Davanın reddine

1. Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı Yargıtay 2. Hukuk Dairesince İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiştir.

2. Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

3. Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği düşünüldü:

I. YARGILAMA SÜRECİ

Davacı İstemi

4. Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili hakkında kısıtlama istemiyle açılan Gaziantep 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/1451 Esas sayılı dosyasında, kısıtlama talebi reddedilmesine rağmen hatalı işlem yapılarak müvekkili hakkında kısıtlama kararı verilmiş gibi işlem yapıldığını, müvekkilinin 18.09.2014 tarihinden 20.06.2023 tarihine kadar kısıtlı bulunup tek başına hiç bir işlem yapamadığını, iş bulamadığını, babasının mirasından kendi payına düşen miktarı dahi vasi kontrolünde değerlendirmek zorunda kaldığını, yaklaşık dokuz yıl boyunca yanlış işlemler sebebiyle kısıtlı olarak işlem gören müvekkilinin yıllardır bu işlemin getirmiş olduğu mağduriyeti hem maddi hem manevi olarak yaşadığını ileri sürerek hukuka aykırı süreç nedeniyle uğranılan zararların tespiti ile şimdilik 1.000,00 TL maddi ve 200.000,00 TL manevi tazminatın hukuka aykırı işlem tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.

Davalı Cevabı

5. Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; davanın süresinde açılmadığını, davacının tamamen soyut iddialara dayandığını, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 46 ncı maddesinde öngörülen sorumluluk koşullarının oluşmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.

Özel Daire Kararı

6. Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 02.04.2024 tarihli ve 2023/10 Esas, 2024/6 Karar sayılı kararı ile;

"...Dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 46. maddesi uyarınca hâkimin kararından dolayı Hazine aleyhine açılan tazminat istemine ilişkindir.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 46/1 maddesinde; hakimlerin yargılama faaliyetinden dolayı Devlet aleyhine tazminat davası açılabileceği vurgulandıktan sonra, dava sebepleri;

Kayırma veya taraf tutma yahut taraflardan birine olan kin veya düşmanlık sebebiyle hukuka aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması, sağlanan veya vaat edilen bir menfaat sebebiyle kanuna aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması, farklı bir anlam yüklenmeyecek kadar açık ve kesin bir kanun hükmüne aykırı karar veya hüküm verilmiş olması, duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm verilmiş olması, duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözü hüküm ya da karara etkili olacak şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması, hakkın yerine getirilmesinden kaçınılmış olması şeklinde tahdidi olarak gösterilmiştir.

Somut olayda, HMK. 46 maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisinin mevcut olmadığı sonuç ve kanısına varılarak davanın reddine, ...49 maddesi gereğince takdiren 2.000,00 TL. disiplin para cezasına karar vermek gerektiği sonuç ve kanısına varılmıştır.

H Ü K Ü M :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;

Davanın REDDİNE,

...49. maddesi gereğince davacının takdiren 2.000,00 TL. disiplin para cezası ile mahkumiyetine,

Alınması gerekli 427,60 TL. karar harcının peşin alınan 3.432,57 TL. harçtan mahsubu ile fazla alınan 3,004,97 TL. harcın hüküm kesinleştiğinde istek halinde davacıya iadesine,

Yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,

Davalı Hazine vekil ile temsil edildiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10.maddesinin 3 numaralı bendi gereğince 32.000,00 TL. vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalı hazineye verilmesine..." karar verilmiştir.

Kararın Temyizi

7. Özel Daire kararı süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

II. GEREKÇE

8. Dava 6100 sayılı Kanun'un 46 ncı maddesine dayalı tazminat istemine ilişkindir.

9. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46 ncı maddesinde sorumluluk nedenleri sınırlı olarak sayılmış olup anılan maddede;

“(1) Hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı aşağıdaki sebeplere dayanılarak Devlet aleyhine tazminat davası açılabilir:

a) Kayırma veya taraf tutma yahut taraflardan birine olan kin veya düşmanlık sebebiyle hukuka aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.

b) Sağlanan veya vaat edilen bir menfaat sebebiyle kanuna aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.

c) Farklı bir anlam yüklenemeyecek kadar açık ve kesin bir kanun hükmüne aykırı karar veya hüküm verilmiş olması.

ç) Duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm verilmiş olması.

d) Duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözün hüküm ya da karara etkili olacak şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması.

e) Hakkın yerine getirilmesinden kaçınılmış olması.” düzenlemesi bulunmaktadır.

10. Somut olayda 6100 sayılı Kanun'un 46 ncı maddesinde sınırlı sayıda belirtilen sorumluluk sebeplerinden hiçbiri bulunmadığından ve hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı tazminat şartları oluşmadığından Özel Dairece davanın reddine karar verilmesi yerindedir.

11. Hâl böyle olunca usul ve yasaya uygun olan karar onanmalıdır.

III. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,

Harç peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına,

11.12.2024 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.