ADALET HABERLERİ

ADALET HABERLERİ

Hukuk Genel Kurulu'nun 2024/442 E., 2024/730 K. sayılı kararı

Hukuk Genel Kurulu'nun 2024/442 E., 2024/730 K. sayılı kararı
1 Okunma

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 11.12.2024 tarihli, 2024/442 E., 2024/730 K. sayılı kararı

T.C.

Yargıtay

Hukuk Genel Kurulu

2024/442 E., 2024/730 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ : Yargıtay 2. Hukuk Dairesi (İlk Derece Mahkemesi Sıfatıyla)

SAYISI : 2023/7 E., 2024/4 K.

KARAR : Davanın reddine

1. Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı Yargıtay 2. Hukuk Dairesince ilk derece mahkemesi sıfatıyla yapılan yargılama sonunda, davanın reddine karar verilmiştir.

2. Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

3. Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği düşünüldü:

I. YARGILAMA SÜRECİ

Davacı İstemi

4. Davacı dava dilekçesinde; Çal Sulh Hukuk Mahkemesinin 16.07.2021 tarihli ve 2021/289 Esas, 2021/418 Karar sayılı kararı ile Türk Medeni Kanunu’nun 405 inci maddesi uyarınca dava dışı annesi Akide Kantar'ın kısıtlanmasına ve kendisinin kısıtlının vasisi olarak atanmasına karar verildiğini, kısıtlı annesi ile birlikte %50 hisse ile sahip oldukları Halkbankası Çal Şubesinde bulunan vadeli hesabın kur korumalı mevduat hesabına dönüştürülmesi için talepte bulunduğunu, Mahkemece verilen 01.02.2022 tarihli ek kararla talebinin reddine karar verildiğini, bu karara karşı denetim makamına itirazda bulunduğunu ve bunun üzerine Çal Asliye Hukuk Mahkemesinin 04.03.2022 tarihli ve 2022/22 D. İş ve 2022/21 Karar sayılı kararı ile ek kararın kısmen kaldırılmasına karar verildiğini, yapılan işlemlerden dolayı zarara uğratıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 15.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı Cevabı

5. Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; davanın zamanaşımı süresi dolduktan sonra açıldığını, tazminat talebine dayanak yapılan kararın yasal mevzuata uygun olarak verildiğini, herhangi bir kusur ve hata bulunmadığını, hâkimin sorumluluğuna ilişkin sebeplerin mevcut olmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.

Özel Daire Kararı

6. Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 06.03.2024 tarihli ve 2023/7 Esas, 2024/4 Karar sayılı kararı ile; “…Dava, ...46.maddesi gereğince yargısal faaliyet nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebinden ibarettir.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 46/1 maddesinde; hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı Devlet aleyhine tazminat davası açılabileceği vurgulandıktan sonra, dava sebepleri;

Kayırma veya taraf tutma yahut taraflardan birine olan kin veya düşmanlık sebebiyle hukuka aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması, sağlanan veya vaat edilen bir menfaat sebebiyle kanuna aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması, farklı bir anlam yüklenmeyecek kadar açık ve kesin bir kanun hükmüne aykırı karar veya hüküm verilmiş olması, duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm verilmiş olması, duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözü hüküm ya da karara etkili olacak şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması, hakkın yerine getirilmesinden kaçınılmış olması şeklinde tahdidi olarak gösterilmiştir.

Somut olayda, Çal Sulh Hukuk Mahkemesinin 2021/289 Esas, 2021/418 Karar sayılı dosya içeriğine göre davacının iddialarının sübut bulmadığı, hâkimin sorumluluğunu mucip bir hareketin saptanmadığı, ...nun 46 maddesinde yazılı sınırlı şartların oluşmadığı sonuç ve kanısına varılarak davanın reddine ve ...49 maddesi gereğince takdiren 2.000,00 TL disiplin para cezasına karar vermek gerekmiştir.

HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;

Davanın REDDİNE,

Harç peşin alındığından ayrıca harç alınmasına yer olmadığına,

Yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,

Davalı Hazine vekil ile temsil edildiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10.maddesinin 3 numaralı bendi gereğince 32.000,00 TL. vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalı hazineye verilmesine,…” karar verilmiştir.

Kararın Temyizi

7. Özel Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı tarafından yasal süresi içinde temyiz isteminde bulunulmuştur.

II. GEREKÇE

8. Dava, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 46 ncı maddesine dayalı tazminat istemine ilişkindir.

9. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46 ncı maddesinde sorumluluk nedenleri sınırlı olarak sayılmıştır. Anılan maddede “(1) Hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı aşağıdaki sebeplere dayanılarak Devlet aleyhine tazminat davası açılabilir:

a) Kayırma veya taraf tutma yahut taraflardan birine olan kin veya düşmanlık sebebiyle hukuka aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.

b) Sağlanan veya vaat edilen bir menfaat sebebiyle kanuna aykırı bir hüküm veya karar verilmiş olması.

c) Farklı bir anlam yüklenemeyecek kadar açık ve kesin bir kanun hükmüne aykırı karar veya hüküm verilmiş olması.

ç) Duruşma tutanağında mevcut olmayan bir sebebe dayanılarak hüküm verilmiş olması.

d) Duruşma tutanakları ile hüküm veya kararların değiştirilmiş yahut tahrif edilmiş veya söylenmeyen bir sözün hüküm ya da karara etkili olacak şekilde söylenmiş gibi gösterilmiş ve buna dayanılarak hüküm verilmiş olması.

e) Hakkın yerine getirilmesinden kaçınılmış olması.” düzenlemesi bulunmaktadır.

10. Somut olayda 6100 sayılı Kanun’un 46 ncı maddesinde sınırlı sayıda belirtilen sorumluluk sebeplerinden hiçbiri bulunmadığından ve hâkimlerin yargılama faaliyetinden dolayı tazminat şartları oluşmadığından Özel Dairece davanın reddine karar verilmesi yerindedir.

11. Hâl böyle olunca, yapılan açıklamalara, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, Daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.

III. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Davacının temyiz itirazlarının reddi ile Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın ONANMASINA,

Harç peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına,

11.12.2024 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.

Kaynak:https://www.hukukihaber.net/hukuk-genel-kurulunun-2024442-e-2024730-k-sayili-karari
Hukuk Genel Kurulu'nun 2024/442 E., 2024/730 K. sayılı kararı